Iseomeer

Het Iseomeer is een wat kleiner meer op ongeveer 52 kilometer gelegen van het Gardameer en het verder op gelegen Comomeer, het meer ligt op de grens van de provincies Brescia en Bergamo en dankt zijn naam aan de plaats Iseo, een stadje wat aan de zuidkant van het meer ligt. Het meer heeft zijn charme en rust nog enigszins behouden en kent vele fotogenieke dorpjes, ten zuiden van het Iseomeer ligt de heuvelachtige streek Franciacorta; een zeer belangrijke wijnbouwgebied voor deze regio.

Sarnico, aan de oever van het Iseomeer gelegen, is vanwege de vele watersporters het meest levendige dorpje van het Iseomeer. De parochiekerk in Sarnico is ontstaan in 1050 en heeft diverse renovaties meegemaakt waarvan de laatste in 1880, tegenwoordig vindt men hier een aantal achttiende-eeuwse schilderijen. Het orgel van de kerk is een zeer waardevolle Adeodato Bossi, herbouwd rond 1860. Het dorp Sarnico was tot de  negentiende-eeuw alleen toegankelijk via het meer, heeft een middeleeuwse karakter met smalle straatjes tussen de stenen huizen, zichtbaar zijn nog steeds de overblijfselen van oude vestingwerken, bogen en smalle doorgangen. Tegenwoordig dient Sarnico bijna uitsluitend als een toeristische bestemming voor de lokale bevolking waarvan vele werkzaam zijn in toeristenbranche.

Gehuld in mist ontwaakt Iseo in alle rust

Het stadje Iseo heeft een ontspannen en levendige sfeer, vanaf de wandelpromenade heb je een mooi uitzicht over het Iseomeer en het eilandje Monte Isola. Centraal gelegen vindt men het plein Piazza Giuseppe Garabaldi, hier wordt elke eerste zondag van de maand een kunst en ambachtsmarkt gehouden, aangrenzend aan het plein vindt men het Palazzo Vantini, dat momenteel gebruikt wordt als het gemeentehuis. Andere noemenswaardige dorpjes en stadjes rond het Iseomeer zijn; Castro (schilderachtig stadje ten noordwesten van het meer), Lovere (met het levendige Piazza Tredici Martirieze en de 12de-eeuwse kapel van San Martino), Pisogne (rijk aan historische overblijfselen en kunstwerken uit de Middeleeuwen en bezienswaardig is de “Sixtijnse Kapel van de armen” Santa Maria della Neve), Riva di Salto (romantisch vissershaventje) en Parzanica, een landinwaarts gelegen stadje met historische stadscentrum en een achttiende-eeuwse parochie kerk. In het veengebied vlakbij Iseo zijn opgravingen van woningen gedaan die stammen uit de Romeinse tijd.

In het meer liggen 3 eilandjes; Monte Isola, Isola di Loreto en Isola San Pietro. Het grootste eiland Monte Isola heeft een omtrek van 4,5 km, het overgrote deel van de 2000 bewoners zijn gevestigd in de plaatsjes Peschiera Maraglio, Siviano en het vissersdorp Carzano. Monte Isola heeft in totaal 11 schilderachtige dorpjes waar fotografen hun hart kunnen ophalen aan de vele fresco’s, altaren en beelden in de middeleeuwse kerkjes. Er zijn op het eilandje vele prachtige vergezichten te ontdekken. Monte Isola is per veerboot bereikbaar vanuit de plaatsjes Carzano, Tavernola Bergamasca en Sulzano. De hoofdplaats van Monte Isola is Siviona, het dorpje ligt aan de noordzijde van het eiland, hier kunt u de ruïnes bezoeken van het middeleeuws kasteel Rocca Martinengo. Andere plaatsjes op het eilandje Monte Isola zijn; Masse (het oudst bewoonde plaatsje), Cure (het hoogst gelegen plaatsje) Peschiera Maraglio (aanleghaventje voor de veerboten vanuit Sulzano en Tavernola Bergamaschet), Sensole (hier vindt men de beste visrestaurants van Noord-Italië), Senzano, Menzino (vlakbij het 12e-eeuwse Oldofredi fort)en het vissersplaatsje Carzano, waar men de enige camping van het eiland vind. Er is een veerbootsverbinding tussen Sale Marasino op het vaste land en Carzano.

Ten noorden van Monte Isola ligt het veel kleinere privé-eiland Isola di Loreto, er staat een kasteel uit het jaar 900 en een 19e-eeuwse villa. Ten zuiden van Monte Isola ligt het eilandje Isola San Paolo waarop vroeger een klooster was gehuisvest, het eilandje is particulier eigendom van de Beretta familie.