Volterra, het ommuurde stadje uit de Etruskische tijd ligt verstopt in de Toscaanse heuvels. Een ontzettend leuk stadje om te bezoeken met kinderen. Alleen al de weg hiernaartoe is werkelijk prachtig en een bijzondere ervaring. De nationale weg S.S.68 kronkelt zich door het landschap met rijen cipressen en korenvelden. De route die we nemen vanaf Colle Val d’ Elsa duurt wat langer omdat we het niet kunnen laten om af en toe te stoppen. Waarom? om foto’s te nemen van het betoverende Toscaanse landschap. We zien Volterra uiteindelijk liggen op een 535 meter hoge heuvel. Een geschiedenis van Etruskische tijd, Romeinse tijd en Middeleeuwen nodigen uit tot het ontdekken van Volterra.
Onze route leidt naar de stadspoort. Wat direct opvalt is een groot Medici fort bij de stadspoort. Het is één van de belangrijke bezienswaardigheden van Volterra. Borden waarschuwen ons om geen foto’s te maken, het fort doet dienst als extra beveiligde staatsgevangenis. Het is dan ook niet te bezoeken voor toeristen maar de buitenkant bewonderen mag evenals het aangrenzende park.
Het ontstaan van Volterra
Het eerste ontstaan van Volterra reikt terug tot voor het Villanovaanse tijdperk tussen 900 en 700 v.Chr. Bodemvondsten uit deze periode vertellen dat Griekse kolonisten als eerste het gebied ontgonnen en het land bewerkten. De grond rond Volterra is zeer vruchtbaar waardoor de landbouw en veeteelt in dit gebied een vogelvlucht nam. De Etrusken stichtten de stad met de toenmalige naam Velathri en maakte het tot één van de belangrijkste landbouwcentra in de regio. Mede de winning van ijzererts en zilver en de handel in koper en zout maakt Volterra tot één van de belangrijkste economische pilaren van de Etrusken. Op weg naar Volterra kom je nog steeds afgravingen en groeves tegen. De 7,3 km lange stadsmuur werd rond 900 v.Chr voltooid welke vernieuwd werd in de 13e-eeuw. Door de eeuwen heen is Volterra vaak bij oorlogen betrokken geweest en wordt er gevochten tegen kastelen in de directe omgeving.
Tegenwoordig is Volterra afhankelijk van de opbrengsten van de landbouw rondom de stad. Ook het vervaardigen van kunstwerken uit albast heeft een rijke geschiedenis die teruggaat tot in de 8e-eeuw. Tijdens een wandeling door Volterra is deze oude ambacht te bewonderen.
bezoek aan Volterra
Italiaansegids.nl adviseert om een Volterra-familiekaart aan te schaffen, kosten hiervoor bedragen €24.- in 2018. Deze geeft toegang voor kinderen van 6-18 jaar onder begeleiding van 1-2 volwassenen, maximaal 5 personen. De Volterra-kaart is geldig voor het bezoeken van de culturele bezienswaardigheden van de stad Volterra, het Etruskisch Museum, Art Gallery en Civiel Museum, het Albastmuseum, het archeologisch gebied rond het Romeinse theater van Vallebuona en het Etruskische Acropolis Archeologisch gebied. De entreekaart is 72 uur geldig waardoor je een bezoek kunt spreiden over meerdere dagen.
stadshart Piazza del Priori
Het stadshart van Volterra is Piazza del Priori met het aangrenzende Palazzo dei Priori. Het palazzo is het oudste stadhuis van Toscane en werd gebouwd tussen 1208 en 1254. Het voormalige stadhuis doet tegenwoordig dienst als museum en toeristische attractie. Opvallend zijn de vele wapenschilden op de voorgevel. De toren telt 5 verdiepingen en de leeuwen op de zuilen getuigen van de overheersing door de Medici. Op de eerste verdieping bevindt zich de raadszaal, hier tref je een prachtige fresco met de titel “Annunciazione e Santi” uit de 14e eeuw.
Aan de andere kant van het Piazza del Priori ligt het Palazzo Oretorio, een samenstelling van oude statige gebouwen uit de dertiende eeuw. Het oudste gebouw van Volterra is de toren van de podesta. De toren werd in 1224 eigendom van de gemeente en fungeerde als residentie voor de podesta. In de volksmond wordt de toren La Torra del Porcellino wat zich vertaalt in biggetjestoren. Aan de zuidwestelijke kant zien we Bisschoppelijk paleis dat voor 1618 diende als graanopslag van Volterra. Aan de noordwestelijke kant ligt het Palazzo Incontri waarin de Spaarbank van Volterra is gevestigd.
Achter het Piazza del Priori ligt het Domplein Piazza San Giovanni met het Baptisterium en de kathedraal, de rug toegekeerd naar de burgerlijke macht. Het is het kerkelijk centrum en toneel van eeuwenlange strijd en conflicten tussen kerk en diverse heersers. Het oorspronkelijk achthoekig romaanse gebouw werd gebouwd in de elfde eeuw.
Porta all’Arco
Afdalend loop je naar de muur en tref je aan de linkerzijde Porta all’Arco, de Arcadepoort. De Etruskische Arcadepoort in de middeleeuwse ringmuur was één van de belangrijkste toegangswegen tot de stad. Naast de poort is een gedenksteen geplaatst ter herinnering aan de tweede wereldoorlog waarin bewoners voorkwamen dat hun stad Volterra werd verwoest. In de boog van poort zijn drie koppen verwerkt, het verhaal hierachter is onbekend.
Etruskisch museum Guarnacci
Een bezoek aan museum Guarnacci is zeer aan te bevelen. Je vind hier vele interessante vondsten uit de Etruskische tijd. Een groot deel van de verzameling bestaat uit opgegraven Etruskische vondsten die in 1876 werden geschonken door de geleerde Mario Guarnacci. Op de begane grond staan de oudste getuigenissen zoals Villanovaans materiaal en kunst. Hier is ook een tentoonstelling gewijd aan het prehistorisch tijdperk. In één van de zalen staan gereconstrueerde graftombes uit het ijzeren tijdperk tentoongesteld. De resten zijn in 1969 gevonden in de necropolis van de buitenwijk Ripaie. Over verschillende verdiepingen staan een grote collectie aan asurnen van terracotta, tufsteen en albast her en der opgesteld. Op de eerste verdieping bevindt zich de collectie Mario Guarnacci. Op de tweede verdieping bevindt zich een grote verzameling voorwerpen uit de bloeitijd van Volterra, de Hellenistische periode.
Romeins theater
Een wandeling over de Via Guarnacci brengt ons bij de poort Porta Fiorentina, vanaf hier liep in de oudheid de route naar Florence. Links na de poort komen we bij de resten van het Romeins theater en de thermen. De opgravingen werden pas in 1900 gedaan. Het theater bood plaats aan 2000 personen. Van de thermen zijn slecht de funderingen overgebleven.